Dag 3 : Quito-Otavalo

7 augustus 2016 - Otavalo, Ecuador

Evenaar

Vrijdag 5 augustus          Quito-Otavalo

We staan vandaag vroeg op. Rond 7 uur zitten we aan het prima ontbijt, met veel vers fruit en vruchtensappen en om 8 uur zit alle bagage en passagiers (21)  in de bus. Het kost ons een uur om uit Quito weg te komen. Het is vandaag bijzonder helder, daarom stopt chauffeur Jorge 2 x kort om de omliggende hoge vulkanen te fotograferen. Zij zijn beide meer dan 5900 meter hoog! Na een uurtje komen wij aan op de Evenaar. Op de locatie waar het  del Mundo is, ligt de evenaar echter niet. Er is een groot centrum omheen gebouwd, alleen hadden ze een rekenfoutje gemaakt. De echte evenaar ligt namelijk een paar honderd meter ernaast. Du snel wat foto’s gemaakt op het grote gemarkeerde foutieve punt en daarna door naar de buren. Die plek was voorheen een begraafplaats voor indianen, dus ze hebben daar een sfeervol indianendorpje gecreëerd. De gids neemt ons mee naar de echte evenaar en wij doen er allerlei proefjes. Op de evenaar loopt het water door de gootsteen loodrecht weg. Ten zuiden van de evenaar draait het water in een kolkje met de klok mee en ten noorden precies contra!  Ook is het op de evenaar voor ons niet mogelijk om op 1 lijn te blijven lopen met de ogen dicht. Je wordt namelijk enorm wiebelig en gaat schommelen.  Pieter lukt het om een ei op een spijker te laten balanceren en ook heb je minder spierkracht als je exact op de evenaar staat. Het zijn bijzondere gewaarwordingen. Daarna laat de gids in een mini-museumpje zien hoe en waarom  amazone-indianen “shrunken-heads”  maakten. Ik had dat wel eens gezien in films maar snapte nooit hoe een schedel zo klein kon worden!   Vroeger maakten Indianen als oorlogsbuit hun vijanden letterlijk een kopje kleiner. Het hoofd maakte ze los en via de nek haalden ze dan de schedel en hersenen eruit. Vervolgens lieten ze  het hoofd in een bepaalde substantie koken en daarna drogen, waardoor de huid en haren fors gingen krimpen. Het uiteindelijke resultaat is/was een minihoofdje die ze als trofee aan een ketting om hun nek hingen of aan hun speer als versiering staken. Het hoofd is dan uiteindelijk nog maar 5 cm!  Stempel in ons paspoort als bewijs dat we op de evenaar zijn geweest en vervolgens rond 11 uur weer in de bus door naar Otavalo. Nog een rit van ruim 2 uur door de Andes. Dus aardig wat stijgen en dalen.  Het stadje is vooral bekend door zijn enorme indianenmarkt op zaterdag. Maar iedere dag is er een markt op het “poncho-plein” . Eerst even lunchen want bij een aantal moet er echt wat voer in. Het eten is ook hier weer prima en na een sandwich pollo, tuna of avocado, lopen we het stadje in. We moeten eerst even pinnen om de cashflow aan te vullen en daarna gaan we alvast even de poncho-markt verkennen. Laurens en Iris kopen allebei een rugzakje van wol en daarna gaan we even terug naar het hotel. De kinderen gaan even poolen en wij trekken ons terug voor de 1e keer bloggen en rommelen. Rond een uurtje op 7 lopen we het stadje weer in richting een restaurantje.  Na het eten gaan JP, laurens en Iris samen met nog een aantal anderen naar een “indianenbar”.  Pieter en ik gaan terug naar het hotel.  In de indianenbar zitten allemaal locals, dus geen gringo’s en er is veel muziek. Ze krijgen bij binnenkomst allemaal een stevige neut die stijf stond van de alcohol. Er is livemuziek en er wordt gedanst en gezongen. Rond een uurtje of 11 gaat iedereen weer retour hotel.

Foto’s

2 Reacties

  1. Karin:
    7 augustus 2016
    Hoi reizigers,
    Wat gaaf allemaal - erg genoten van jullie verhalen en foto's! Grappig, dat dingen net even anders zijn als je op de evenaar staat, en weer wijzer geworden, hoe zo'n verschrumpeld hoofd tot stand komt;-). Veel reisplezier en ik zie uit naar het volgende berichtje en foto's!
  2. Mariska Hooijer:
    8 augustus 2016
    jullie maken nu al weer mooie dingen mee. Leuk om de verhalen te lezen.