Dag 21 Galapagos (Floreana)

dinsdag 23 augustus                      Galapagos (Floreana)

Om half 8 zitten we aan het ontbijt en blijkt dat iedereen inmiddels gewend is aan het slapen op een boot/ catamaran. Geen gebrek aan slaap gehad dus, afgelopen nacht! Vandaag zijn we dus de hele dag op en rondom Floreana-island. Dit eiland is inmiddels geheel onbewoond. We starten vandaag met een korte wandeling op dit eiland, naar “Post-office-bay”.  Van oudsher staat op dit eiland namelijk een Postbus, waar zeelui hun brieven voor het thuisfront achterlieten. Het was de bedoeling om dan ook een brief, die achter gelaten was door een ander,  mee te nemen in de richting waarin die zeeman vaarde en persoonlijk af te leveren. Inmiddels is dit natuurlijk achterhaald door het gebruik van de mobiele telefoon en social media, ( alhoewel wij nu op de Galapagos ruim 3 dagen verstoken zijn van het internet..) maar toch houden nu juist toeristen de traditie in stand. Wij hebben dus een handgeschreven briefje, zonder postzegel in de Postbus achtergelaten en zijn benieuwd wanneer deze bezorgd gaat worden! Wij vinden in de bus 2 kaartjes voor een Oma in Heiloo en een gezin in Hilversum en nemen deze mee naar Nederland om te gaan bezorgen. Hierna lopen we terug naar de daadwerkelijke baai en gaan daar weer een uurtje snorkelen. Hier weer heel veel zeeschildpadden. Daarna weer terug naar de QB, waar wederom een drankje en een hapje klaar staan. De jongens duiken in de Jacuzzi op het tussendek en we hebben weer even relax-tijd, voor de lunch. Ook na de lunch is er weer een siësta-uurtje. Het is prachtig weer, maar we moete enorm oppassen qua verbranden, dus we houden het bij schaduwplekjes en wat lezen. De QB verplaatst zich ondertussen naar een ander deel van het eiland.  Rond een uur of 3 stappen we weer in de dinghy’s en hebben, net als vanmorgen een “wet landing”.  Dat betekent dat we niet aanleggen bij een steiger, maar op het strand aanvaren en je dus natte voeten krijgt J . We komen nu op een baai, waar de kraamkamer van de Jan-van-Genten ( met de blauwe voeten) is. We zien een mannetje staan dansen, met zijn blauwe voetjes,  om een vrouwtje heen en diverse jongen met enorme fluffie-witte verenpracht op een rotsplateau zitten. Het strand is hier groen, doordat er bepaalde mineralen in de grond zit. Daarna lopen we door de duinen heen naar een achterliggend  brak-water meertje, waar wederom flamingo’s zitten. Dan weer een duin/ lava rots omhoog tot we bij een volgende baai aankomen met prachtig wit zand en blauwe zee. Het is hier verboden om te zwemmen en snorkelen en in 1e instantie denken we, dat dat is vanwege het feit dat er op de Galapagos veel gebieden zijn waar niemand mag komen, om de natuur zoveel mogelijk ongestoord te laten. De reden blijkt echter anders….  Onze gids vertelt dat we de schoenen uit moeten doen en schuifelend- pertinent niet stappend- voetje voor voetje, tot maximaal de knieën in het water mogen gaan staan. Braaf en nieuwsgierig voeren we haar opdracht uit. Laurens is het snelst en staat een meter voor me. Plots zien we in de branding allemaal pijlstaartroggen die zich door de branding heen en weer laten voeren. Dat betekent dus ook dat ze over je voeten glijden!!   En dat is enerzijds best een beetje griezelig maar ook gaaf!! Nu snappen we dat we onze voeten niet mochten optillen!!  Een stap op een pijlstaartrog zetten, is natuurlijk niet fijn voor het beest, maar zijn reflex: steken met zijn staart kan dodelijk zijn.   Het meest bizarre is echter dat de zee 2 meter verder plots behoorlijk dieper wordt en dat daar 3 enorm grote zwarte haaien heen en weer zwemmen….   We staan een tijdje met onze voetjes in de branding en af en toe gilt er iemand, omdat er weer een rog over de voeten glijdt.  Daarna schuifelen we weer voetje voor voetje terug naar het strand. Top-ervaring!  We lopen weer terug naar de baai waar de dinghy’s ons weer oppikken. Op dat strand liggen weer een stel zeeleeuwen die zich ook door de branding laten heen en weer sleuren. Ook zij blijven doorgaan met wat ze aan het doen zijn, ook als je bijna naast ze gaat staan.  Terug op de QB trekken we direct onze wetsuits weer aan voor de laatste snorkel-expeditie.  We worden ditmaal niet op het strand of lagune afgezet, maar midden op de oceaan, vlakbij “the devils Crown”.  Dit is een soort krater-kom die net boven de zee uitsteekt.  Op zee uit het bootje vallen om te gaan snorkelen is toch effe anders en spannender. Vooral omdat de gids aankondigde dat hier hamerhaaien kunnen zijn….  Het is enorm diep, geen bodem te zien. De stroming neemt ons gelukkig al snel mee, de kraterkom in, en daar is het wel ondiep. Bodem in zicht en daardoor weer enorm veel vissen. Enorm veel verschillende soorten en maten en veel kleuren. We zien een heremietkreeft in een gekraakt huis en nog heel veel meer. En gelukkig geen hamerhaaien, ook al vinden sommige dat nu net weer jammer!!  Na een tijdje wordt het toch fris, ondanks de wetsuits, en kruipt iedereen een voor een weer in de dinghy’s en varen we terug naar de QB. Daar trekken we alle wetsuits uit en schieten we met het hele gezin in de jacuzzi. We zitten lekker in het bubbelende warme water en JP en Laurens nemen er een koud biertje bij. Ondertussen vaart de QB weer weg om de overtocht naar Santa Cruz te gaan maken. Decadent!!! Na een ontspannen uurtje gaat iedereen even douchen en omkleden voor het diner.

Ik ben echter wat overmoedig geweest… ik heb de afgelopen dagen steeds mijn anti-zeeziekte-pillen genomen en ben dus gelukkig nooit misselijk geweest. Vandaag dacht ik zonder te kunnen…. Dat ging de hele dag goed, tot nu. De boot slingert toch aanzienlijk tijdens het varen en ik heb, ook na 2 dagen, nog steeds geen zeebenen…. Ik moet er dus toch aan geloven….  Ik mis daardoor de briefing, maar ben genoeg opgeknapt om later het diner bij te wonen. Daarna gaat iedereen zijn koffer inpakken. Morgen namelijk weer enorm vroeg dag en onze laatste vakantiedag!!