Dag 6 Indianendorpje - Papallacta

maandag 8 augustus      Indianendorpje- Papallacta.

Iris en ik ontbijten met Oma Digna om half 8 met een lekkere omelet, broodjes en een kan met vers frambozensap. Je kunt het slechter treffen!  Om 8 uur komt het minibusje weer voorrijden en nemen we afscheid. De groep verzamelt zich weer op het plein in Cotacatchi en alle verschillende verhalen worden uitgewisseld. Dan stappen we weer over in onze grote bus, met eigen chauffeur Jorge en vertrekken we richting Papallacta.  Dat is een klein dorpje in de Andes dat bekend is om de thermale baden. Voordat we daar aankomen, moeten we eerst over een bergpas van ruim 4000 meter hoogte. Om eventuele hoogteziekte te voorkomen, moeten we vooral veel water drinken. Naarmate we hoger komen, rijden we de bewolking in. Bovenop de pas staan we in de wolken, is het koud en miezert het een beetje.  Daarna dalen we af richting Papallacta dat op 3300 meter ligt.  We komen de komende week nog hoger, maar voorlopig is dit als overnachting ons hoogste “adresje”.   Het hotel bestaat uit houten huisjes die rondom diverse warme baden heengebouwd zijn. Vanuit de hotelkamer stap je letterlijk zo de baden in!  We gaan eerst rustig lunchen en daarna doet iedereen waar hij/zij zin in heeft. De kinderen duiken gelijk de warme baden in. Dat warme water stroomt hier rechtstreeks uit de bergen. JP en ik gaan met een ander stel eerst nog een leuke en mooie wandeling in de omgeving langs een woest stromende beek maken. We zien onze eerste Alpaca’s. Teruggekomen blijkt Iris niet lekker te zijn geworden. Na lang in het warme water te hebben gezeten, is ze opgesprongen en in een koud bad gedoken. Dat ik combinatie met de hoogte maakte dat ze duizelig werd en moest overgeven. Ze duikt haar bed in en doet een tukkie. Daardoor knapt ze gelukkig snel weer op. Ook wij duiken na de wandeling het warme water in.  Het wordt een “Zen”-middagje.   Bijzonder is dat we volledig in de wolken zitten. De dampen komen van het hete water af, maar de bewolking hangt zo laag dat het stoom en de wolken in elkaar overgaan. Het miezert heel lichtjes en dat is net voldoende voor de broodnodige verkoeling van hoofd en schouders, want het water is behoorlijk warm. Volledig relaxed stappen we onder de douche en gaan we ( weer) eten.   Onze huiden voelen heerlijk zacht aan. Na het diner gaan alle kinderen en veel ouders weer de warme baden in.  Lekker dagje!! 

Als we net in bed liggen, denk ik heel even dat de kinderen  in het huisje naast ons aan de muren staan te trekken. 1 Seconde later realiseren wij ons direct:  AARDBEVING!  Een 5-tal seconden staat het hele huisje te schudden en te kraken. De vloer beweegt flink op en neer. Kort daarop horen we Nella, onze reisleidster buiten al roepen : “aardbeving”.  Al op de 1e dag hebben we instructies gekregen wat te doen bij een aardbeving, dus vrij vlot staat iedereen buiten, sommigen gaan met hun blote voetjes in het warme water staan. Omdat we midden in de bergen zitten en in lage houten huisjes zitten, is niemand bang geweest. Toch is iedereen wel erg benieuwd waar het episch centrum lag, hoe zwaar de beving is en of er elders in het land wellicht weer grote drama’s zijn?  Na 10 minuten blijkt dat het een 4,7 is en dat Quito getroffen is. Daar zitten we hemelsbreed niet vreselijk ver vandaan.  We realiseren ons ook dat als we in ons (stenen) Hotel in Quito waren geweest, op 3 hoog, ons gevoel waarschijnlijk wel andes was geweest!  Nu duiken we na 15 minuten weer ons heerlijke luxe bedjes in en slapen prima J !  weer een ervaring rijker…..