24 juli - Beijing - Luoyang

Dag 7 vrijdag 24 juli Beijing- LUOYANG

Vandaag een vrije dag! Geen wekker en dus wordt er voor het eerst uitgeslapen. We hebben de dag voor onszelf en hebben wat gediscussieerd over wat we nog willen doen en zien. De kinderen wilden vandaag: “Uitslapen en niet teveel lopen”. We checken rond 10 uur uit en laten de bagage achter in het hotel. Laurens wilde graag de “Lamatempel” zien. Hij is zich gaan interesseren voor het boeddhisme en deze tempel is de enige tempel in Beijing (China?) waar het Tibettaanse boeddhisme plaatsvindt. De tempel is gevestigd in een voormalig paleis van een prins. Nadat we er met de metro zijn aangekomen stappen we uit de hectiek van de grote heksenketel in een oase van rust en sereniteit. We krijgen bij binnenkomst direct wierookstokjes in handen. Grote offertafels en veel biddende mensen voor alle “altaren”. Lau staat met de wierook in zijn handen even met zijn ogen dicht in een kleine overdenking. Dat, en de hele rustgevende ambiance in de tempel ontroeren me. We lopen rustig door het hele complex. Er zijn verschillende tempels achter elkaar, ieder met verschillende soorten Boeddhabeelden. De een nog mooier dan de ander. De laatste heeft een beeld van 26 meter hoog dat is gemaakt van 1 stuk Sandelhout. Immens groot. Vervolgens lopen we de straatjes achter de tempel in. Dat zijn de zgn. Hutongs; de huisjes in kleine steegjes en hofjes van de bewoners van Beijing. De regering wil die het liefste weg hebben, want ze staan op dure grond in het centrum. Er verdwijnen er dus steeds meer. Wij slenteren er doorheen. Ik vind dat echte straatleven altijd mooi om te zien. Op het moment dat we zin hebben in een pauze lopen we tegen een bijzonder leuk/charmant koffiehuis met lekkere lounchebanken aan. Het Illy teken aan de muur! Dus JP en ik een lekkere cappuccino en de kids bestellen wat te eten & drinken. Als Pieter zijn eten bijna op heeft, ontdekt hij een meegefrituurd groot insect…. Nu was dat eergisteren op de straatmarkt natuurlijk heel gewoon, maar hier minder. In zijn beste Engels zegt hij dat plots tegen de ober. Duizend verontschuldigingen, n nieuw portie eten en 5 Chinese onderzettertjes als cadeautje. Na n uurtje vertrekken we weer terug naar onze uitvalsbasis bij het hotel. De kinderen willen de middag verder chillen in het park en JP en ik willen graag nog even richting bel- en trommeltoren. We lopen door de winkelstraat richting die 2 torens. Deze maakten ooit deel uit van de verdedigingsmuur van Beijing en gaven de tijd (met trommel en belsignalen) aan voor de bewoners van de stad. We verwonderen ons er over: “waar zijn die 9 miljoen fietsen gebleven”? Er staan veel oude fietsen ( met lekke banden) in de hutongs, maar op straat rijden er echt niet veel meer. Wel elektrische bromfietsen en veel nieuwe auto’s. Bovendien is de afgelopen jaren, ieder jaar een nieuwe metrolijn opgeleverd, dus kennelijk raken ze daarmee uit het straatbeeld. China veranderd in een extreem rap tempo! In het Beihai park kijken we een uurtje over het grote meer uit. Daarna op zoek naar de kinderen. We vinden ze op het plein voor het meer. Zij hebben met een Belgische jongen/reisgenoot een uur over het meer gewaterfietst en spelletjes gespeeld. We eten vervolgens wat in de buurt en lopen daarna rond 19.30 uur terug naar het hotel. We gooien de bagage aan boord van de bus en vertrekken richting treinstation. Onze tijd in Beijing zit erop. We vertrekken rond 22.16 uur met de nachttrein naar Luoyang. Een beleving op zich. In open (!) compartimenten, waar 6 personen op een smalle brits kunnen slapen ( 3 boven elkaar) liggen de bedjes voor ons opgemaakt. We wurmen ons door de smalle gangetjes naar de juiste coupés. Hier en daar een Chinese reiziger tussen de 22 mensen van onze groep. Om 23.00 uur vliegt het licht onaangekondigd uit en wordt te geacht stil te zijn. We proberen wat slaap te pakken!!