28 juli - Xian - Lijjang

Dag 11 Dinsdag 28 juli Xian- Lijiang.

Vroeg op! De wekker gaat om 5 uur. Er staat vandaag een binnenlandse vlucht op het schema. We laten de drukke steden en bijzondere bouwwerken achter ons. We zijn halverwege de vakantie en de reis gaat een andere fase in. Meer rust, natuur en etnische bergvolkeren zullen de komende dagen bepalen. Om 8 uur vertrekt Hanain air richting het zuidwesten van China. Onze bestemming Lijjang ligt op 2600 meter hoogte en is niet ver van de grens met Laos/ Birma en Vietnam. We gaan van 36 graden naar 25 graden. Iets meer onze temperatuur dus. Ook is snel duidelijk dat we hier voor het eerst sinds we in China zijn (!!) geen last hebben van smog. De lucht is veel helderder en de contrasten in het landschap veel scherper zichtbaar. Het is duidelijk dat we uit het verstedelijkte en verontreinigde oostelijke deel van China weg zijn. Rond het middaguur zijn we in ons prettige hotel. Aansluitend eten we in een lokaal restaurant. Voor het eerst valt t een beetje tegen. De bevolking van China bestaat voor 93 % uit “Han-chinezen”. De overige 7 % zijn allerlei minderheidsgroeperingen. Dit plaatsje wordt bewoond door Naxi, een matriarchale stam. Vrouwen overheersen in alle soorten werk. Trouwen kennen ze niet. Een meisje kiest een partner. Eventuele kinderen worden in haar familie opgevoed. Als de chemie weg is, kiest ze een andere man. Erfrecht gaat via de jongste dochter. In het dorpje, dat echt mooi oud en sfeervol is, lopen nog behoorlijk wat dames in traditionele kleding. Na het eten gaat de Sawadee groep uit elkaar en lopen wij de middag met ons gezin door het dorpje. We beklimmen de heuvel en hebben prachtig uitzicht over het dal. Zelfs hier merk je dat China rap aan het verwesteren is. Ook hier een Mc Donalds, KFC, Pizzahut etc. Waren we ooit voor vertrek bang dat we niets van de taal zouden begrijpen en kunnen lezen; dat valt reuze mee. Overal staan ook belangrijke borden/aanwijzingen in het Engels. Het dorp wordt doorkruist door een paar beken en kanalen en op het centrale plein draait een groot houten waterrad. Daarnaast een soort pergola waar men allerlei wensen, geschreven op stukjes hout hangt. Het is een aangename relaxte sfeer die hier hangt. Aan het begin van de avond eten we een hapje en lopen terug naar het hotel. Ondertussen is het gaan waaien en donderen en de 1e druppels vallen als we aankomen. Daarna barst er weer een forse bui los. De buien vallen strategisch goed! Iedere keer als we “thuis” zijn. Voor het eerst gaan er wat shirts met lange mouwen aan!