2 augustus : Guillin - Ping'an

Dag 17           Zondag 2 augustus                        Guilin- Ping’an

Na een prima nachtrust zitten we ’s morgens vroeg aan een prima ontbijt. Dat wil nog weleens varieren van prima, tot sober cq vooral chinees ( rijst, noedels en warme melk) ontbijt. Daarna vertrekken we met een grote bus voor een rit van 2 uur naar een Nationaal Park; Longji. Dit betekent “rug van de draak”. De rit verloopt soepel en gaat alleen maar omhoog de bergen in. In het Nationale park aangekomen, moeten we overstappen op een klein busje en de grote bagage achterlaten in een opslaghok. “Gewapend” met de kleine rugzakjes met het hoognodige voor 1 overnachting, stappen we over in een klein busje. Na deze rit die een half uur duurde, snappen we waarom we moesten overstappen. De weg naar boven wordt door sommige omschreven als een Efteling-attractie. De weg is smal, stijl en extreem bochtig. Grote bussen kunnen hier uberhaupt niet omhoog!  Er wordt getoeterd voor een bocht om een eventuele tegenligger te waarschuwen en dan een flinke dot gas gegeven, anders redt ook deze bus het niet. De middelpuntvliedende kracht doet dan zijn werk. We stijgen spectaculair en het is niet zonder risico…  Na een half uur stuurmanskunsten bereiken we de “onderkant” van een klein dorpje Ping’an. Met de rugzakjes op, moeten we nog een half uur via een smal paadje en trappen omhoog lopen. Rond het middaguur zitten we in onze hotelkamers. Het hotel is een volledig uit hout opgetrokken berghut, maar met ramen die van muur tot muur en plafond tot vloer lopen. Daarmee hebben we nu al een spectaculair uitzicht op het dorpje dat te midden van 800 jaar oude rijstterrassen ligt. In dit bergdorp wonen vrouwen die hun haren extreem lang laten groeien. Ze knippen het 1 keer in hun leven af, rond hun 18e. Daarna nooit meer. Ze dragen hun haren in een staart, die ze op een bijzondere wijze om hun hoofd vouwen. De bewoners van deze zuidelijke streken zijn ook (nog) kleiner dan de Chinezen uit het noorden van China. We eten in een hoger gelegen restaurantje. Lili kiest voor ons de lokale specialiteiten uit.  1 daarvan is typisch voor deze bergdorpjes; bamboerijst..  in een (half-open) bamboestok wordt rijst met water gedaan. Bamboedekseltje erop en dat gaat vervolgens op het (houtskool) vuur. De rijst is plakkeriger en heeft een aangename rooksmaak. Daarnaast wederom allerlei verschillende gerechten. Alle schaaltjes zijn na afloop weer leeg! Na de lunch maken we ons op voor een middagwandeling door/langs/over de terrassen. We moeten eerst weer flink stijgen. Het pad is ongeveer 1 meter breed en wordt in het dorp nog omringd door wat winkeltjes en bewoners die etenswaar verkopen. Bovendien lopen er op dit stuk nog heel veel Chinese toeristen.  Naarmate we hoger komen, neemt het uitzicht toe. En dat is echt geweldig. Het dorpje ( 100 houten huizen) ligt in een kom. Daaromheen heuvels en bergen die volledig zijn gecultiveerd. Sommige terrassen zijn daardoor heel smal en klein. Boven aan gekomen ligt een mooi uitzichtpunt; “Seven stars with the moon”.  Ze geven mooie namen!    Er staan 2 dames die bereid zijn ( tegen betaling) hun lange haren te laten zien. Daarna laten ze ook zien hoe ze het weer opsteken. We maken daar natuurlijk foto’s van en vervolgens gaat Iris met ze op de foto, zodat het verschil in lengte zichtbaar is. Hierna vervolgen we onze wandeltocht. Na dit punt houden de Chinezen het kennelijk voor gezien en hebben wij het pad, richting het volgende uitzichtpunt ( “Nine dragons and 5 tigers”..) voor onszelf. En het is fenomenaal. De groep is uitgelaten. De hele wandeling is echt genieten. We lopen over een smal pad om heuvels heen, af en toe door wat bos, maar vooral langs en tussen de rijstvelden. We hoeven dus niet meer te stijgen/dalen. Na iedere bocht weer een ander spectaculair uitzicht. Het is jammer als we bij het eindpunt aankomen. Daar aangekomen is een hutje met een terrasje. Daar blijven we nog een hele tijd zitten met een drankje en een ijsje. Pas aan het einde van de middag laten we ons, via een ander pad, weer afzakken richting het dorpje. De zon zakt ook en daarmee komen de insecten tot leven. Dat levert weer mooie beelden op, omdat de zwaluwen daar weer op af komen. Dwars door het dorpje, met open keukens, stallen met biggen en ezels, lopen we terug naar het hotel.  Het was vandaag prachtig weer, maar zelfs op deze hoogte (1800 meter) was het toch weer plakkerig! Dus allemaal even douchen en daarna weer aan tafel. Na het eten is het snel donker geworden. Laurens wil de hele vakantie al de sterrenhemel zien, maar daar is het tot op heden nog niet van gekomen. Enerzijds omdat we veel in (miljoenen)steden zijn geweest, anderzijds omdat we, als we dat niet waren, vaak met bewolkte avonden te maken hadden. Vanavond is het echter helder en zitten we in de bergen. Met Pieter en Laurens beklim ik het dak van het hotel. Op een houten vlonder gaan we op ons rug liggen. We kijken ruim een uur naar de sterrenhemel. Het was een fantastische dag met een mooie afsluiting.