Dag 10 Amazone-Banos

vrijdag 12 augustus                        Amazonewoud- Banos

Vandaag een reisdagje richting Banos. Weer weg uit het tropisch regenwoud en weer terug naar de Andes en de hoogte weer in. Banos  ligt op 1800 meter is volgens een aantal het “Valkenburg” van Ecuador. Erg toeristisch, vooral voor Ecuadorianen zelf. We stijgen vandaag dus weer behoorlijk. Halverwege  de rit komen we aan in de stad Puyo. Die staat bekend om zijn Balsahout. Dat is het lichtste hout dat bestaat. Het voelt bijna aan als kurk. We komen in een mini-fabriekje waar een aantal mensen bezig zijn het hout te verwerken tot allerlei (uiteindelijke) felgekleurde prullaria. Papagaaien en toekans in schreeuwende kleuren. Natuurlijk ook een verkooppunt. Even rondgelopen en daarna de bus weer in omhoog naar de Andes. Even buiten Banos stoppen we wederom om een prachtige waterval te bekijken. Het eerste deel stort zich in een soort halve lagune in de rotsen. Daarna stort het water 150 meter omlaag. Om dit echter te kunnen zien, moeten we over allerlei hangbruggen over een kloof en steile, half in de rotsen gemaakte trappen lopen. Dat alleen al is de moeite waard. Onderaan in de kloof kun je half achter de waterval langs. De regenponcho’s zijn hier niet overbodig! Hierna gaat het met de bus richting de eindbestemming. De afgelopen dagen hebben we diverse politiecontrolepunten gezien. Het Amazonegebied is namelijk een beruchte smokkelroute van en naar Colombia ( cocaïne en olie).  Vandaag wordt de bus voor het eerst aan de kant gezet bij zo’n controlepunt. Er stappen 3 politiemannen aan boord van de bus. 1 van hen heeft echter een buikspreekpop vast die ook een politie-uniform aan heeft. De politieman houdt een praatje in de bus middels de buikpreekpop. Bizar!  Ik denk niet dat de Nederlandse politie dit voorbeeld gaat overnemen!  Daarna vervolgen we onze weg weer en komen pas rond half 3 aan in Banos.  Dat betekent dat er een aantal mensen schreeuwen van de honger. En dat betekent weer iets voor het humeur… Pas rond half 4 zitten we in een restaurantje voor de broodnodige energietoevoer.  Hierna gaat ieder zijns weegs.  Jan-Piet heeft samen met Marc een Ecuadoriaanse sauna gereserveerd.  Geen idee wat dat zou zijn, dus ze laten zich volledig verrassen. Uiteindelijk blijkt het eerst een volledige lichaamsbehandeling met klei te zijn. Ze worden van top tot teen ingesmeerd en in lakens gewikkeld. Zo mogen ze een half uurtje blijven liggen. Daarna gaan ze in een soort houten kist met een deksel erop. Alleen hun hoofden steken eruit. In de kist wordt de temperatuur opgestookt en gaan ze dus flink zweten. De mannen zitten naast elkaar in kisten en kunnen dus wel met elkaar blijven kletsen. Na enige tijd werden ze uit hun gevangenschap bevrijdt en werden ze onder een (hoge druk) spuit weer afgespoeld.  Met zachte huidjes komen ze weer terug. De kinderen liggen deze middag in het zwembad en ik relax wat met een boek. ’s Avond gaan we met het eigen gezin lekker uit eten. We komen terecht in een aangeraden Pizzeria waar we de enige gasten zijn. Dat betekende echter ook, naast heerlijk eten, dat we hele goede gesprekken hadden met veel lach en een enkele traan. Fijne avond.  De groep heeft ’s avonds afgesproken in een salsa-uitgaansgelegenheid.  Pieter is moe, dus die brengen we eerst terug naar het hotel, waar hij onmiddellijk in zijn bed duikt. Wij lopen naar de uitgaansstraat van Banos. Het is er enorm druk op straat en alle kroegen puilen uit. Dit weekend start een bijzonder feestweekend in Ecuador en dus zijn veel Ecuadorianen een lang weekend vrij. Het barst van de mensen uit Quito en Guayaquil. Laurens en Iris worden door een “propper”  naar de bar getrokken en krijgen een shotje. Wij lopen door naar zitplaatsen rondom een enorm kampvuur ( midden in de kroeg!!)  waar een aantal groepsleden al aan de Mojito zitten. Een aantal gaan salsa-dansen en een aantal(jonge meiden) kiezen ervoor om in het drukkere jongere gedeelte op moderne muziek te gaan dansen.  Na een cocktail houden JP en ik het voor gezien.  De jongeren blijven nog….