Dag 12 Banos Guamote

18 augustus 2016 - Cuenca, Ecuador

Straat in Guamote

zondag 14 augustus                       Banos- Guamote

We slapen vandaag uit omdat we pas rond 9.30 uur vertrekken. Rustig dus de tassen inpakken en daarna de bus weer in. We verlaten Banos en trekken weer verder zuidwaarts de Andes is. We stijgen vandaag weer behoorlijk. Aan het einde van de dag, als we op onze eindbestemming zijn aangekomen zitten we weer op 3300 meter. Na het vertrek uit Banos, is het weer helder weer, dus we zien goed alle omliggende vulkanen. De grote vulkaan naast Banos is een actieve. Ruim 10 jaar geleden nog uitgebarsten waarop alle omliggende dorpen en Banos ontruimd moesten worden. We zien heel duidelijk de lavastromen die van de berg naar de omliggende dalen lopen. We stoppen halverwege nog bij het oudste kerkje van Ecuador ( 1534).  Gesticht door de eerste Spaanse veroveraars die hier dachten de hoofdstad van Ecuador te gaan stichten. Uiteindelijk is dat natuurlijk Quito geworden. Het kerkje is in ieder geval schattig en wij hebben ons traditionele kaarsje tijdens de vakantie weer kunnen opsteken. Het landschap is weer enorm groen, en naarmate we dichterbij Guamote komen, komt er steeds meer kleinschalige landbouw. We zien voor het eerst Quinoa op de velden staan. Dat zijn bijna paars-rode metershoge korenhalmen. Het gedeelte van Ecuador waar we nu aankomen is een van de armste van het land en bestaat voor 95 % uit Indianen. Tot 1973 werden zij nog volledig uitgebuit en kleingehouden door de afstammelingen van de Spanjaarden. Pas na 1973 mogen ze zelf weer grond in eigendom hebben en gaan kinderen in ieder geval naar de lagere school…   We arriveren rond lunchtijd in een ontzettend leuk guesthouse in Guamote. Het verblijf waar we 2 nachten verblijven maakt onderdeel uit van het project “ Inti Sisa”, in Indianentaal betekent dat Zonnebloem. In 1999 gestart door een Belgisch echtpaar dat iets wilde doen aan scholing voor de lokale bevolking hier. Bij aanvang draaide men hier volledig op giften vanuit België. 10 Jaar geleden is het guesthouse erbij gekomen. Door de inkomsten vanuit het toerisme kunnen ze nu het project volledig zelfstandig financieren en zijn ze niet meer afhankelijk van giften. ’s Avonds krijgen we van Eva, de Belgische manager een rondleiding in het eigenlijke project. Ze vangen alle kindjes van het stadje en de omliggende dorpen op. Er is dus een Peuter- en kleuterschool. Ze zorgen voor onderwijs in het stadje voor de lagere- en middelbare schoolkinderen en geven huiswerkbegeleiding, omdat hun ouders vaak ongeschoold zijn. Ze zorgen ook voor leerkrachten en lunches in de schooltjes in de bergdorpen. Voor de volwassenen is er computeronderwijs, handvaardigheid en muziekonderwijs.  Inspirerend project!   Inmiddels hebben ze 16 betaalde krachten vanuit de lokale bevolking werkzaam in het project en in het toerisme. Het personeel wordt opgeleid en gestimuleerd om de 2 Belgische vaste krachten overbodig te maken, zodat het project geheel door de lokale bevolking gedraaid kan worden.  Daarnaast zijn er veel vrijwilligers ( uit Europa) tijdelijk aan het werk. In de middag slenteren we wat door het slaperige stadje. Het is zondag, dus uitgestorven. Het is duidelijk zichtbaar dat men hier erg arm is. Onze kinderen vermaken zich op een betonnen voetbalveldje met de lokale jeugd. De kleine mannetjes zijn goede straatvoetballertjes!  ’s Avonds wordt er heerlijk door het personeel van het guesthouse voor ons gekookt. Daarna werk ik ( eindelijk) ons blog weer eens bij!