Dag 14 : Campeche - Merida

Dag 14: Campeche- Merida

Maandag  4 augustus. We merken in de ontbijtzaal direct dat we weer meer in het toeristische deel van Mexico terug zijn. De ontbijtzaal is vol. De afgelopen dagen zaten we vooral met de eigen groep te ontbijten. Hier veel hele dikke Mexicanen en Amerikanen. Na het ontbijt in de bus richting Uxmal. Onze 4e , en een-na-laatste Maya-site. Deze is weer bijzonder vanwege het feit dat de pyramide ( van de tovenaar) ovaal van vorm is. Voordat we naar de site gaan, gaan we eerst nog even onze lunch-bestelling doen. Dat leek wat vreemd, maar op deze plek koken ze nog volgens oude maya-traditie. Een groot gat in de grond met houtskool. Grote pan/schaal met vlees, groente en saus erop en dan afdekken met een grote plaat met zand erover. En dat moet ruim 2 uur sudderen. Vleeskeuze opgegeven en daarna naar Uxmal. Vandaag een Mexicaan met de naam Juan, die keurig Nederlands sprak. In Uxmal zijn de gebouwen enorm veel gedecoreerd en heeft ook hier alles zijn symboliek. Vooral de regengod Chac komt overal terug. Chac wordt geëerd als schenker van water en leven en wordt afgebeeld met een neus van een tapir. Krul naar beneden betekent: vragen om regen, Krul omhoog = Danken voor de regen. Veel jaguardecoraties ( macht), papegaaien en gevederde slangen. Het is wederom erg warm, ruim 35 graden, dus we passen ons tempo inmiddels beter aan. Er gaan weer heel wat liters water doorheen, vooral als we de 32 meter hoge El Palomar beklimmen. We nemen rond 13.00 uur afscheid van Juan en gaan naar de lunchlocatie. We zien ons eten uitgegraven worden en worden tot besluit verrast met een mix-drankje. La cookaratcha;  Tequila met ….. en een beetje aqua con gas. Even flink schudden en in 1x achteroverslaan. Best lekker, alleen bijzonder; vervolgens werd je hoofd nog even flink heen-en weer geschud!  Daarna weer in de bus voor een kort stukje naar Hacienda Yaxcopoil. Van origine daterend uit de 17e eeuw. In de bloeiperiode bestond het uit 11.000 ha grond tbv de teelt van de agave. Hier heet dat de Henequen. Naast het feit dat deze plant de leverancier is van Mescal= Tequila, werd ook van de vlezige bladeren Sisal gemaakt. Rond 1900 was Yucatan verantwoordelijk voor 80% van de wereldwijde sisalproductie. Veel rijkdom dus bij de ( van Spaanse origine) grootgrondbezitters. Veel zwaar werk voor de arme maya-indianen. Toen echter de nylonvezel in opmars kwam, kwam zeer plotseling een einde aan de vraag naar sisal. De arbeiders trokken weg en binnen een paar jaar waren de Hacienda’s verlaten en overwoekerd. De Hacienda die wij vandaag bezochten, ademde nog in de verte de grandeur van lang geleden, uit. Het huis was nog in oude stijl gemeubileerd, en in de naastgelegen fabriek, met fabriekspijp waren de machinerieën nog aanwezig. Voor de fabriek lag een groot grasveld, waar in latere jaren een honkbalveld was aangelegd. Honkbal is de nr. 1 sport van Mexico en Yucatan. De kinderen dus aan het ballen en na de Hacienda ben ik het nabijgelegen dorpje nog even ingelopen. Arm maar kleurrijk. Veel paardjes en spelende kinderen. Dat levert altijd mooie plaatjes op. Na de Hacienda nog een heel klein ritje naar Merida. De hele dag mooi weer gehad, maar het laatste stukje onderweg weer geconfronteerd met een tropisch regenbuitje. Toen we in Merida aankwamen stonden de straten enorm blank. Op de kruisingen liep het water niet weg en reden de auto’s door 40 cm water. Leverde komische taferelen op van en met voetgangers…. Bij het hotel aangekomen: Dolores Alba, was het alweer droog en doken de kinderen natuurlijk direct het zwembad in. Na ruim een uur met het eigen gezin de stad ingelopen. Druk verkeer, zowel van voetgangers, bussen als auto’s maar toch een gemoedelijke sfeer. Gezellig gekletst met de kinderen en daarna nog een rondje stad. Natuurlijk een originele sisal hangmat gekocht. Alle Yucatanners slapen in hangmatten, niet in bedden! Dans- en muziekoptredens op straat gezien en daarna naar het hotel terug. De kids kruipen weer bijelkaar, ik werk het blog bij, we doen een wasje en JP leest de Nederlandse krant.