Dag 15 : Ma'un (Okavanga delta)

Dag 15                  zondag 21 juli                                   Ma’un  (Okavangadelta).

Vandaag een uitslaapdag!  8 uur ontbijten, dus geen wekker.  Ieder gezin heeft vandaag de verantwoordelijkheid voor een maaltijd. Anita en Albert bijten de spits af met een ontbijt met gekookte eitjes, omeletten, scambled eggs en spiegeleieren. De lunch is voor Mia en Ivo. Wij mogen vanavond een zomerstamppot klaarmaken.  Na het ontbijt vertrekken wij, met Albert en Femke in de truck naar het vliegveld van Ma’un. We gaan namelijk in een Cesna vliegen boven de delta! We kopen onze tickets bij een Nieuw-Zeelander die, nadat hij hoort dat wij uit Nederland komen, bekent dat hij dol is op muntdrop en stroopwafels, maar haring verafschuwd. Na het kopen van het ticket, gaan we met paspoort (1) door de security-check, worden daarna in een busje naar de Cesna gebracht waar de Duitse piloot Edward al klaar staat. We passen er met zijn 7-nen precies in, maar dat betekent wel dat Laurens naast e piloot komt te zitten. Wat een straf!  Het blijft bijzonder om in zo’n klein vliegtuigje de lucht in te gaan. Ook vandaag is het strakblauw, maar voor het eerst met wat wind en turbulentie, en dat moet ik natuurlijk uiteindelijk ( 4 x ) bekopen. Jammer van de eitjes ! Het is het echter uiteindelijk totaal waard, want het uitzicht over de delta is fenomenaal mooi je kunt dan heel goed zien welk uitgestrekt watergebied het nu is. We zien nu allemaal ontzettend veel dieren. Nr. 3 van de big 5 is nu ook binnen, want we treffen 2 grote kuddes met buffels. Verder vee grote groepen olifanten, hier en daar giraffes en ook veel nijlpaarden. Daarnaast natuurlijk ook de gebruikelijke kuddes zebra’s en diverse bokkensoorten. Prachtige ervaring. Hoogtepunt voor Laurens was echter het moment dat HIJ het vliegtuigje mocht besturen! Bovendien nog een incident met een aasgier. Het beest vloog ons tegemoet een eindje boven ons. Omdat hij kennelijk toch van ons schrok, liet hij zich juist naar beneden storten, richting de (enige) propeller van de Cesna. Niet zo’n goed plan om erin te krijgen, dus de piloot rukte aan zijn stuur om snel hoogte te maken. Reuze achtbaan gevoel….  Ik had me enorm verheugd om na afloop de 1e cappuccino na 2 weken te kunnen drinken, maar helaas had ik (en de anderen) daar na de vlucht meer zin in!  Terug op de camping rond 11 uur hadden we verder geen programma. Het is zondag en vanmorgen zijn veel andere campinggasten vroeg vertrokken. We hebben dus een middagje rust in de zon aan het zwembad.  Lunch is (Belgische) pannenkoeken, die ook alle vliegers van vanmorgen, ondanks de magen die van streek waren, uitstekend smaakten. Diner is voor ons. JP heeft het recept van zijn zomerse stamppot met  andijvie vertaalt naar een Afrikaanse variant. Er is hier namelijk geen andijvie… Dus nu met spinazie. Ging er allemaal goed in.  Ook vanavond komen er al snel security gards, die op de camping rondlopen om eventuele wilde beesten te verjagen, quasi toevallig langs om de restjes op te halen en te verdelen. Ze hebben dan wel werk, maar verdienen erg weinig. Alle extraatjes zijn dus meegenomen. Cassidy is dan ook erg gespitst op het feit dat wij geen eten weggooien. En terecht.