Dag 18 - Las Vegas - Lee Vining

DAG 18                LAS VEGAS- LEE VINING                              vrijdag 6 augustus 2010

Vandaag nemen we weer afscheid van dit bijzondere Amerikaanse fenomeen. We gooien de camper tot op de laatste druppel vol en om 10.00 uur rijden we de buitenwijken van Las Vegas uit in de richting van het Noorden. We hebben vandaag een lange rit van 6 uur voor de boeg. We rijden een wat ongebruikelijke route, want gaan niet door Death Valley ( want te heet en daardoor ben je als camper niet verzekerd) en ook niet richting de westelijke ingang van Sequoia en- of yosemitepark. Dit is namelijk een langere route en bovendien zijn de Sequioabomen ook in Yosemitepark te zien. We rijden daarom parallel aan de oostelijke kant van DeathValley. Voor het eerst is de route deze reis saai. Ruim 400 km rijden we in noordelijke richting over een snelweg die door een vlak woestijngebied gaat met rechts en links uitlopers van bergen. Kaal en saai dus. Maar we schieten goed op en dat is erg prettig. De kinderen kijken wederom een filmpje (totdat de batterijen van de laptop op zijn) en vermaken zich met de elektronische spelletjes en kaarten en puzzelen ook nog wat. Het laatste stukje van de reis moeten we de bergen door in westelijke richting. De weg is echter over een stuk van 20 km net een stukgolfkarton, waardoor we het gevoel hebben in een achtbaan te zitten. We worden er allemaal een beetje misselijk van! Om 15.30 uur zijn we bijna bij onze eindbestemming, maar maken we nog een uitstapje naar Monolake. Daar rijden we vlak langs. Monolake is een zoutwatermeer met bijzondere kalkafzettingen in de vorm van Tufa’s;  kleine torentjes die boven het water uitkomen. Ze worden onder water gevormd, maar door het grote waterverbruik van LA zakte het waterpeil in het meer waardoor deze kalktorentjes  zichtbaar werden. Na 20 jaar procederen, moet LA ervoor zorgen dat het waterpeil weer enigszins tot acceptabel niveau terugkomt. Voor de kinderen vormen niet de tufa’s de grootste attractie, maar de miljoenen kleine zwarte vliegjes die vlak langs de waterlijn zitten. Als je er midden instapt, vliegen ze alle kanten op, maar niet omhoog. Ze blijven op enkelhoogte… Iris en Pieter blijven langs de waterkant hollen!  Ook wel lekker na zo, n lange rit. Dat was overigens deze reis de 2^e en laatste maal. Alle overige ritten zijn en zullen nooit meer dan max. 3 uur zijn. Het meer is ook de broedplaats van 80 % van de meeuwen in California. Best raar om op 500 KM afstand van de kust meeuwen te horen. Na Monolake rijden we nog een kleine 20 km en dan komen we aan in Lee Vining. Een klein gehuchtje, maar een uitstekende overnachtingsplaats voor ons, gezien ons doel van morgen; Bodie, een spookstadje en daarna richting de oostelijke ingang van Yosemitepark. Op de camping, die we niet gereserveerd hadden, blijken we er nog net bij te kunnen. Mono Vista Campground heeft helaas geen zwembad, dus de kids moeten het even doen met een speeltuintje. We doen een paar kleine boodschapjes en dan gaan we een gezonde maaltijd bereiden. Dat is wel nodig na 3 dagen Las Vegas. Het vlees gaat natuurlijk wel even op de BBQ. Wat vandaag wel weer ontzettend prettig is…. De ramen en deuren van de camper gaan weer open en de frisse lucht is erg prettig. Het is vanmiddag heerlijk weer geweest, strak blauw, lekkere temperatuur, maar niet te heet. Bovendien staat er een stevig windje.  Na het eten en de koffie gaan we in de camper nog een potje catannen. Voor het eerst ook weer dekens op de bedden, want het zou best eens lekker kunnen gaan afkoelen. Rond 21.00 uur gaan de kinderen vroeger dan anders slapen. Ook ter compensatie van een aantal lange en vermoeiende dagen. Wij kijken nog een filmpje en daarna ook onze luiken sluiten.