Dag 19 - Lee Vining - Mariposa

DAG 19                LEE VINING- MARIPOSA                                             Zaterdag 7 augustus 2010

Vandaag hebben we 2 bezienswaardigheden op de planning staan. Bodie en Yosemitepark. Eerst rijden we rond 10.00 uur naar Bodie, een echte ghosttown. In 1847 werd hier, na 4 jaar zoeken door 4 mannen,  voor het  eerst  goud gevonden. Helaas overleed de vinder al na 3 maanden vanwege een sneeuwstorm. De winters waren/zijn hier namelijk erg lang en koud. We zitten dan ook wederom op een hoogte van 2500 meter.  Na deze goudvondst  kwam er een enorme goldrush op gang. Zeker nadat er nog een grote goudader werd gevonden. Het dorpje groeide fors naar uiteindelijk 10.000 zielen. Helaas waren daar ook veel  slechte heerschappen tussen, waardoor het letterlijk en figuurlijk het Wilde Westen werd. Wekelijks vielen er doden door schietincidenten, berovingen en vechtpartijen. 60 Saloons zorgden ervoor dat de mijnwerkers van hun zuurverdiende geld afkwamen ( drank, dames en gokken).  Uiteindelijk stagneerde de goudopbrengsten en verlieten steeds meer mensen het dorp. Totdat in 1932 er nog maar een rancher overbleef. 5 % van het dorp staat nu nog steeds in de originele staat, dus de goudmijn, kerk, school warehouses, vele huizen, smidse etc. Leuk om langs/doorheen te lopen en naar binnen te gluren. Ook vandaag is het weer een prachtige dag, maar vanwege de hoogte wordt het nooit te heet. Na 2 uurtjes rondgeslenterd te hebben stappen we weer in de camper terug richting Lee Vining. Toch al snel weer 25 mile (40 km) door de bergen.  De laatste 5 Km zijn echter onverhard, waardoor de reis toch nog aardig wat tijd heeft gevergd. Rond 13.00 uur rijden we vanaf Lee Vining richting Yosemitepark. We nemen de oostelijke ingang en moeten daarom over de Tiogapas. Deze is maar een paar maanden per jaar open (Juni tot oktober) vanwege de sneeuw. We zien dan ook, terwijl we naar de pas toeklimmen, vele stukken sneeuw liggen. Op een hoogte van 10.000 feet bereiken we dan de officiële ingang van het park. Als we daarna de hele lange afdaling gaan maken in de richting van Yosemitevillage vouwt het gletsjerdal zich voor ons uit. We stoppen even bij Lake Tenaya. Iris wil graag zwemmen, maar wij vinden het water daarvoor te koud. Het is wel kristalhelder en de omgeving is weer pachting. Daarna rijden we door naar het Visitorcenter om uit te vinden waar we vannacht nog kunnen blijven slapen in het park. Helaas is er voor ons vannacht geen plek meer in de “herberg”.  Yosemite is zomers altijd druk en reserveren is eigenlijk een must. Aangezien wij echter niet precies wisten wanneer wij aan zouden komen en wij de laatste dagen geen internet meer hadden, is dat niet gebeurd. Daar komt nog bij dat onze aankomst op een slecht tijdstip gebeurt, namelijk midden in het weekend. Dan zijn er ook ontzettend veel Amerikaanse weekendgasten, dus het is overvol in het park. We besluiten onze dag gewoon te doen en vanavond maar te zien waar het schip strand. We rijden langs Olmstedpoint waar we een mooi uitzicht hebben op het park en de Half Dome. Daarna zakken we langzaam af naar beneden. Bij …….. stappen we uit en maken een lekkere wandeling van een aantal kilometer in de richting van een aantal Seqouiabomen. Ze zijn echt vreselijk indrukwekkend. E zo groot dat ze niet op een foto zijn te krijgen! Dan is het inmiddels al 16.30 uur en moeten we beslissen wat te doen… Het park uit op zoek naar een campground, of nog even door naar Yosemitevillage in de hoop dat er toch nog ergens een plekje is vrijgevallen door een no-show. We gaan voor dat laatste en rijden nu helemaal naar de bodem van het park, waar de Merced-river stroomt. We zien de BridalVeilwaterfalls zich van enorme hoogte naar beneden storten en verbazen ons over de hoeveelheid auto’s in het park. Dat was in alle andere parken stukken beter geregeld met de parkeerplaatsen aan de rand en de uitgebreide shuttleservice in het park zelf.  Uiteindelijk bereiken we ons doel. We parkeren en moeten nog bijna 1 mile lopen naar het visitorcenter. De afstanden in dit park zijn enorm. Daar aangekomen geven ze ons geen enkele kans….. Dus alsnog naar een dorp buiten het park. Ze zien het somber voor ons in!  In heel Yosemitevillage staan op elke kruising verkeersregelaars om het verkeer en de files in goede banen te leiden. Bijzonder om dat hier in een natuurgebeid mee te maken.  Reserveren EN niet in een weekend aankomen is dus echt het devies. Dit betekent voor ons dat we besluiten door te rijden naar Mariposa, een dorp aan de westkant van het park dat voor veel Californiers als uitvalsbasis dient voor Yosemite. Het blijkt echter nog een rit van ruim 1,5 uur te zijn. Onderweg komen we nog wel een indrukwekkende landslide tegen die een groot deel van de weg heeft weggeslagen. 2 noodbruggen over de rivier, maken dat we zonder oponthoud verder kunnen. Pas rond 20.00 uur komen we op de “camping”aan. Feitelijk een festivalterrein waar veel campers een noodplekje kunnen krijgen. We staan wel aan een groot groen grasveld, dus de kinderen gaan gelijk voetballen. We eten lekker buiten, wederom met een prima temperatuur en daarna het stof afspoelen van Bodie/Yosemite.  We hadden eigenlijk morgen nog een hele dag  Yosemite gepland staan met een aantal wandelingen. We besluiten democratisch om dat uiteindelijk niet te gaan doen. We zien op tegen de enorme terugrit  EN de extreme drukte in het park. Toch wel een kleine domper, maar dat betekent  wel morgen al richting San Francisco!