Dag 6 - Grand Canyon

DAG 6:  GRAND CANYON.                                          zondag 25 juli 2010

Als om 07.00 uur iedereen wakker is, zingen we op bed voor onze 8 jarige Pieter. Aangezien hij al zijn cadeau’s al heeft  gehad is zijn buit vandaag wat karig. Hij krijgt nieuwe slippers van ons en een zakje met steentjes van Iris & Laurens.  Na een rustig ontbijtje lopen we naar de Blauwe bus. Van daar uit stappen we over op de groene bus, want onze bestemming is vandaag  North Kaibab trail. We gaan de Canyon inlopen ! Een vriendelijke ranger vertelt ons te stoppen op de 1^e halte: OoH AaH point. Dat is 30 minuten heen en 1 uur terug. Volgens hem is dat met deze zonnige en warme  weersomstandigheden genoeg om een goede indruk te krijgen en verder gaan is te zwaar. We gaan vrolijk van start en verbazen ons wederom over de grootte en de schoonheid van wat we zien. Pieter vind het prachtig en vind onderweg ook de tijd om allerlei beestjes te zien en te genieten van de uitzichten. Na een kleine 20 minuten komen we bij een uitzichtpunt. Aangezien er niet staat aangegeven dat dit het bewuste “Ooh Aaa punt” is, lopen we verder… Na een enorm steile afdaling  komen we na 45 minuten bij Cedars Creek en blijkt dus dat we veel verder zijn gelopen dat gepland.  We genieten van het uitzicht, maken foto’s en fourageren wat. Daarna gaat het omhoog….. Iris heeft het na 100 meter al gezien en heeft een flinke peptalk nodig.  Het is dan ook extreem zwaar, we lopen hier op 2200 meter hoogte, steil omhoog en de zon brandend op onze lijven. Pieter en laurens lopen als kievieten omhoog. Vader en vooral moeder hebben er ook moeite mee. De 5 liter water gaat in de reis omhoog helemaal op.  Vooral het eerste stuk weer omhoog was loodzwaar. Na de tussenstop (waar wij dus hadden moeten omkeren) is het minder steil en gaat het weer beter.  Ieder in zijn/haar eigen tempo staan we enorm bezweet  en moe maar voldaan na een uur weer boven. Met de shuttlebus gaan we weer terug en lunchen rustig op onze prachtige campground.  Na weer volledig op krachten te zijn gekomen vertrekken we rond 15.00 uur naar het westelijke gedeelte van het Nationale Park. We nemen weer de shuttlebus. Eerst blauw en dan rood en komen in het uiterst westelijk punt van het NP Grand Canyon aan. Laurens is niet uit alle souvenirwinkels te slaan en is dus blij dat hij er hier ook weer een vindt!  We genieten wederom van het uitzicht. Hier is voor het eerst de Coloradorivier te zien. Met  de verrekijker zien we ook stukken woest kolkend water. We gaan nog een stukje terug met de bus en stappen weer uit op Mohavepoint. Vandaaruit lopen we the trail langs the rim.   Laurens heeft de voorkeur voor de zwaardere afdaling en wandeling omhoog boven deze route vlak langs de rand. Ik vrees een genetische aanleg voor hoogtevrees !  Want ook Jan-Piet moet niet naar beneden kijken. We lopen hier op 2200 meter hoogte en de rivier is op sommige stukken bijna 2000 meter lager!  Iris daarentegen vindt deze wandeling weer helemaal top. Het kan haar niet eng genoeg zijn…  We lopen naar Hopipoint. Wij beiden vinden dat het hoogtepunt van alle uitzichten over de canyon !! Daarna nog een klein stukje verder naar Powellpoint. Vanaf hier is het pad geasfalteerd en dan is de charme er ook direct vanaf. We stappen dus in de bus terug naar onze campground. Vanwege ons feestvarken gaan we vandaag (primitief) barbecuen op een kampvuur naast onze camper. Het is wat behelpen maar uiteindelijk hebben we een prima maal en een gezellige avond.  Ook deze avond slaat  rond 22.00 uur de vermoeidheid weer toe.