Dag 9 - Page - Monument Valley

28 juli 2010 - Monument Valley, Utah, Verenigde Staten

DAG 9                   PAGE/LAKE POWELL- GOULDING/MONUMENT VALLEY  woensdag 28 juli ’10

Vandaag weer een (korte) reisdag. De komende week zullen de afstanden over het algemeen in 2 a 3 uur te doen zijn. Vandaag vertrekken we rond 8.30 van de camping. We tanken eerst en gaan daarna naar Wallmarkt om proviand in te slaan. De Amerikaanse supermarkten zijn een belevenis op zich. Het is dat we vandaag daar geen tijd aan willen besteden, maar ik zou het er wel een uurtje uithouden! Daarna rijden we naar Antelope Canyon, vlak buiten Page. Dat ligt op Navajo grondgebied en daarom moeten we eerst 24 dollar betalen om het land te betreden. Daarna nog 95 dollar voor “the guided tour”. De Indianen verdienen hier goed aan.  We stappen om 10.00 uur in Jeeps en rijden door mul zand eerst 5 kilometer  landinwaarts. Daarna komen we bij de plaats van bestemming aan. Door miljoenen jaren heen is hier door het water een bijzondere (smalle) kloof ontstaan waar je ongeveer met 2 personen naast elkaar doorheen kunt lopen. Van de bovenkant open, dus met prachtige lichtinval en lijnenspel. Onze gids is in alle opzichten een indiaan uit de modernere filmversies. Hij heet Henri  Tsosie, is groot en heeft lang zwart haar en een cowboyhoed op. Een wrangler spijkerbroek aan, met grote riem met gespen en cowboyboots.  Turkooizen armband/ horloge om.  Vertelt nog dat er in 1994 zoveel regen is gevallen dat er 12 (Franse) toeristen zijn verdronken, nadat er een vloedstroom door de kloof heen kwam. Ze waren wel vooraf gewaarschuwd niet te gaan..  Vorige week is hier flink wat regen gevallen en is de kloof 30 cm dieper geworden, zoveel zand is er weggespoeld.  De kloof is maar 300 meter lang, maar erg mooi. Pieter vindt uiteindelijk de jeeptocht er naartoe leuker dan de kloof zelf. Dat komt vooral omdat er erg veel toeristen door de kleine kloof lopen en het dus veel op elkaar wachten is. Na Antelope Canyon gaan we onderweg naar Monument Valley. Een rit van 2 uur. Wederom is de omgeving prachtig. Noord Arizona is volledig Navajo-land.  Net als de rit naar Page staan hier overal langs de kant van de weg kleine stalletjes met voorwerpen door indianen gemaakt. Tijdens een chauffeurswissel stoppen we bij een oudere Navajovrouw. Zij zit in haar busje zilveren-turkooise sieraden te maken. Dat is typisch iets voor deze streek. Ik koop een mooie ketting en krijg er (gratis) oorbellen bij. Iris verheugt zich op de oorbellen, omdat hangers mij niet staan! We raken met haar aan de praat en ze vertelt dat de overheid een speciaal fitnessprogramma heeft voor de Indianen. Dit omdat ze: ” lui zijn en veel te dik”, aldus de vrouw. Nu was het overgewicht van de Amerikanen al redelijk zichtbaar geworden, maar de indianen zijn inderdaad allemaal enorm. ( Met uitzondering van Chief Henri Tsosie..)  Om 14.00 uur komen we in Goulding aan, na eerst al een prachtige indruk van Monument Valley gekregen te hebben tijdens het laatste stukje route.  We hebben al zoveel gezien, maar dit is ook weer onwerkelijk mooi.  Na een snelle check-in op de campground van Goulding, duiken de kids weer het (binnen)zwembad in. Aangezien het hier een uur later is door het tijdsverschil, schiet de middag lekker op! Ik werk de blog bij en JP lees over de “things to do”.  Daarom stappen we om 17.00 uur in het shuttlebusje naar Gouldinglodge, 1 mijl verderop.  Hier is de oude tradingpost van het echtpaar Goulding. In 1936 startten zij hier hun winkel en boden logies aan voorbijgangers. In de grote depressie kregen zij medelijden met de totaal  verarmde Navajo’s. Daarom toog hij met zijn knappe vrouw naar Hollywood en kreeg een van de grootste Westernfilmmakers zover om in Monument Valley westerns met oa. John Wayne te gaan maken. De rest is Geschiedenis… De Navajo’s hebben een constante stroom van inkomsten. “Blanke “ Amerikanen werken hier niet. We zien vandaag alleen maar Amerikanen van Indiaanse origine. Erg leuk. Bijzonder aan hen is, dat zij ons en elkaar niet in de ogen kijken. Bij de Lodge eten we heerlijk voor minder dan 50 dollar. Laurens heeft de afgelopen dagen de hongerklop en verwerkt een enorme berg voedsel iedere dag.  Ook vanavond eet hij naast zijn eigen hamburger ook die van Pieter en een halve van Iris. Dat zou zich toch ook eens moeten gaan omzetten in groei in de lengte!  Na ons avondmaal  bekijken we de nog steeds in originele staat verkerende Tradingpost, dat als museumpje is ingericht. Laurens gaat de souvenirshop natuurlijk nog even in (en koopt weer niets). Hij wil graag een cowboyhoed, maar de echte mooie zijn 80 dollar en dat vindt hij te veel. Blijven zoeken dus…. We kijken naar een diavoorstelling van Monument Valley en de jaargetijden. Rond 19.30 gaan we met het shuttlebusje terug naar de camper. Koffie- en theetijd, vandaag met appeltaart van de Wallmarkt.  Daarna gaan we Catannen.  Traditioneel tijdens de vakanties, maar tot nu toe was dat er nog niet van gekomen!  Toch sneu dat de familie altijd maar 1 winnaar kent! ( Wel volhardend dat ze het blijven proberen..)

Ps.   Aangezien de mails niet goed verstuurd kunnen worden, hierbij ook een vraag aan Opa & Oma…. Willen jullie kijken of er post is van Hageveld ?  Laurens wil heel graag weten bij wie hij volgend jaar in de 2e klas zit…..  En ja, jullie antwoord(en) op de blogs komen gewoon aan… Wij vinden het heel leuk om reacties of andere info vanuit Nederland te krijgen.

 

2 Reacties

  1. M.R. Waasdorp:
    29 juli 2010
    Leuk hè die supermarkten. Wat een grote hoeveelheden allemaal hè. Kan me herinneren dat wij op de foto zijn gegaan met megawatermeloenen in onze armen,we konden ze amper vasthouden wel een leuke foto geworden. Kan je wel nabestellen hoor.!!Over dikke mensen gesproken. Wij gingen een keer een restaurantje binnen en na de gebruikelijke woorden: how are you? zagen wij zo een dikke Bessy Turf zitten, we geloofden onze ogen niet, zo mega mega dik. Ze had ook nog een enig roze pakje aan,het was net Miss. Piggy maar dan anders. Ik wilde een foto van haar maken, maar durfde niet.
    Goed moet ik wat geld overmaken naar je? Kost kapitalen daar hè, maar dan heb je ook wel wat. Handige uitvinding zo een creditcard en als je terugkomt zie je dan wel weer... je jubileum heb je zeker dubbel en dwars al weer uitgegeven. We veranderen de cijfers wel in 40 jaar, krijg je iets meer...
    Nou hier alles zijn gangetje. Monique Zuidhoek is aangenomen voor SEB hier beneden, goede meid, Jan is er heel blij mee. Ga je verder niet lastig vallen met werk. Het is saai en stil hier. Gelukkig komt Michiel Marchand volgende week langs.
    Goodbye, enjoy your stay
  2. Ther:
    31 juli 2010
    Lieve allevier,

    Als deze mail aankomt Piet, kunt je het mij dan laten weten? Fijn dat julie zoveel beleven. Die foto's van de kinderen in de Colorado rivier, prachtig zeg, ga jij en Jan Piet niet te water met die hitte? Ik zal morgen even kijken of er post is van Hageveld. Ik ben héél erg benieuwd of mijn mail betr. de visacard is aangekomen. Laat je het me weten? Liefs Mam.