Dag 3 - Sesriem - Solitaire

Dag 3:                   Dinsdag 9 Juli                    Sesriem-Solitaire

Vandaag extreem vroeg op. We moeten namelijk de Sossuvlei in en het hek van het Nationale park gaat om 05.45  uur open. Aangezien Arlette dan aan the gate wil staan, betekent dat de wekker zetten om 5 uur. Uitslapen gaan we niet veel deze vakantie! Vroeg op dus, in de frisse ochtend enigszins als zombies in de truck.. Na een klein uurtje rijden kwamen we aan bij Duin 45. Een van de weinige duinen die beklommen mogen worden. Met frisse moed ging iedereen omhoog. Door behoorlijk gezichtsbedrog leek dat onderaan een “peulenschil” . Op het moment dat je dacht dat je boven was aangekomen, bleek namelijk dat het duin nog fors doorliep. Zwaar klimmen door het mulle zand, maar boven aangekomen was het uitzicht schitterend.  De zon aldaar zien opkomen. Aangezien in dit gedeelte van het land de wind exact 50% uit het westen (winter) en 50% uit het oosten zomer) komt, verschuiven de duinen niet staan ze altijd van noord naar zuid en “loopt” alleen de top van de duin. Door de duintoppen kun je zien of het winter of zomer is. De hoogste duin (Big daddy)  is 360 meter.  Hoger worden de duinen niet omdat op die hoogte door de toegenomen wind het zand nooit blijft liggen. Beneden gekomen, sommige lopend, andere rennend of rollend… troffen wij een uitgebreid ontbijt bij de truck, met spek en scrambled eggs. Iedereen lustte inmiddels wel wat!  Vervolgens de weg vervolgd naar het eindpunt van de weg. Aldaar stapten we over, op een parkeerterrein waar een jakhals rondliep, over in 4wheeldrives die ons naar Deadvlei . Door de wind is een stuk natuur door duinvorming ingesloten geraakt. Aangezien het er nooit regent en er nu dus ook geen water meer in kan stromen is een fotogeniek gebied ontstaan. Witte bodem met zwarte dode (800 jaar oude bomen), rode duinen en azuurblauwe hemel.  Prachtig en indrukwekkend. Vervolgens weer een stukje wandelen en klimmen terug naar de jeep en door naar de “echte” Sossusvlei. Na duin 45 en de deadvlei niet echt van meerwaarde meer! Aan het eind van een lange, maar mooie ochtend togen we terug naar de campsite. Tenten opbreken en lekker lunchen (spaghetti bolognese!) vervolgens onderweg naar Solitaire.  Het boek gelezen hebbende een bijzondere locatie om heen te gaan. Het was maar een kort stukje naar Solitaire dus hadden we, na het tenten opzetten, ( nu nog mar 15 minuten werk)  een lange middag om onszelf te vermaken. De kou van de vroege ochtend was volledig verdwenen, dus de kids in zwemkleding naar het zwembad. Ook moeders daarheen, maar meer vanwege de luxe ligbedden met leeswerk.  Veel grondeekhoorns hier die in holen in de grond leven. ’s Avonds baked potatoes en een gemarineerd speklapje met groente. Lange vermoeiende dag, dus wederom lag iedereen rond 21.00 uur op zijn matje!