Dag 5: Swakupmund
Dag 5: donderdag 11 juli Swakupmund
Vandaag een relaxed dagje, want geen reis! Dus ook geen wekker. De inwendige klok van de meeste van ons is echter al volledig geprogrammeerd op vroeg opstaan dus iedereen zit al vroeg aan het ontbijt. Om 10 uur worden de vaders en kinderen opgehaald om een actieve ochtend te gaan doormaken uurtje Quadrijden door de zandduinen, gevolgd door een uurtje zandsurfen. Daarna weer op de Quad om een dat laatste uur weer een tocht door de woestijn te maken. Alhoewel de minimumleeftijd 16 jaar is, om te mogen rijden op zo’n ding, wordt er vooral naar de grootte van Pieters hand gekeken na goedkeuring daarvan heeft hij toestemming om zelfstandig mee te mogen. Reactie: “COOL!”…. Mia en ik hebben als enigen een ander doel vandaag.
Wij willen een glimp krijgen van het echter Afrikaanse stadsleven en dus een township in…. Onder begeleiding van Damara gids Nicolas en zijn chauffeur reizen wij af naar een ander deel van Swakupmund, waar feitelijk 2/3 van de bewoners wonen, nl. ik krotten. 16.000 inwoners in het stadje Swakupmund en 28.000 man in het township. Nadat de Duitsers wegtrokken ( na WO2) werd Namibië aangestuurd onder de vlag van Zuid-Afrika (dictoraat). Daarmee kwam ook de apartheid naar Namibië. Vanuit de regering werd het township gebouwd. Voor iedere bevolkingsgroep een ander soort huis. Kreeg de ene groep een 4 kamer woning (krot) daarmee kreeg een andere groep slecht een 1kamer huisje. Zo waren er 4 of 5 verschillenden soorten huizen, vooral bedoeld om de onderlinge verstandhouding te verslechteren. Een “fraai” staaltje verdeel- en heers en hoe voorkom in een totale opstand! Onze eerste stop in het township was bij een alleenstaande Herero-vrouw, Mama Talitha. 45 jaar oud, traditioneel gekleed, geen man, geen werk, geen inkomen en 3 kinderen van verschillende mannen… redelijk uitzichtloos hoewel het huisje naar omstandigheden schoon en netjes was. Daarna las een schooltje waar een 20-tal kinderen onderwijs kregen. Onze komst zorgde natuurlijk voor enige chaos. Om zoveel mogelijk kinderen toch enige (lagere) scholing te geven hebben ze hier een ochtend - en middag shift. Mijn hart werd gestolen door een jongetje met de naam Andreas. Ik had m werkelijk zo mee naar huis willen nemen. Vervolgens door naar Tante Auguste, een wat oudere Nama kruidenvrouw. Haar “huisje” bestond uit 4 wanden met een gaas erover gespannen dat als dak/zonnescherm diende. Geen bedden en/of interieur. Slechts 2 houten bankjes.. Lesje medicijngebruik gekregen en weer door, ditmaal op de voetjes door de wijk. Namibië kent 51 % werkloosheid. In Swakupmund is de situatie iets beter, door het toerisme, de zoutwinning en bouwnijverheid. Echter nog steeds 41 % werklozen. Dat is juist in het township enorm te merken Veel jongeren die niets te doen hebben en rondhangen. Geen onveiligheid overigens, wel een uitzichtloosheid en ledigheid in hun bestaan…. De laatste stop was in een Bar, waar we een drankje aangeboden kregen In een “restaurant ernaast kregen wij wat typische gerechten van de Ovambo-stam te eten, aangeboden door een verlegen meisje. Pap met een spinaziemengsel en een schaaltje met bonen. Hoogtepunt waren de caterpillars…. Mia en ik hebben ons van onze beste kant laten zien door alles te proeven, inclusief de (grote !) rupsen. Als toetje een paar gedroogde bessen en een enorme droge vrucht. Daarna werden we toegezongen door 3 jongens met prachtige stemmen die 3 Afrikaanse liedjes voordroegen, met zo’n enorm enthousiasme en vreugde dat onze dag toch vrolijk en hoopvol in het township werd afgesloten.
Thuisgekomen kwamen de jongens met enorme stoere verhalen ( en zonder blessures) terug. De middag stond in het teken van lekker in het stadje rondkuieren met ons eigen gezin. Lunchen (bestelling 16), over de pier de Atlantische oceaan met de enorme golfslag bekeken, beetje shoppen ( houten beeldje gekocht) en zoals het hoort in dit Duitse plaatsje, grote stukken taart gegeten ( aan tafel 16) Volgens Laurens is dat een goed voorteken voor zijn 16e verjaardag volgende week. Aan het eind van de middag in de Lodge de andere families weer opgezocht en gezamenlijk naar een restaurant om de hoek. Weer prima en gezellig gegeten. Dit maal mixed grill. Dat is hier: Kudu, zebra, oryx en springbok..
